Op haar 22e krijgt Eva de diagnose longkanker. Niet zomaar een vorm, maar longkanker met uitzaaiingen: ongeneeslijk. Het boek dat ze hierover schreef – Longeneeslijk – is een prachtig ‘nalatenschap’ geworden. Prachtig vanwege haar eerlijke, soms confronterende, maar ook hoopvolle verhaal.
Afgelopen november overleed Eva, op 26-jarige leeftijd. Haar boek stond al even op mijn lijstje, maar eerlijk is eerlijk; ik stelde het uit. Het is niet zomaar een boek. Het is heftig en confronterend. In het zonnige Paasweekend pakte ik het boek er toch in de tuin bij en ik las hem in één keer uit.
Wat voor de meeste jonge mensen een levensfase van studie, reizen en dromen is, verandert voor Eva in een strijd om het leven zelf. Maar Longeneeslijk is geen boek dat alleen maar gaat over ziek zijn. Het gaat over leven, over liefde, over betekenis. Het gaat over hoe je verdergaat als je wereld in één klap in puin ligt.
Wie is Eva?
Voor wie Eva niet kent – al moet je dan misschien een beetje onder een rots hebben gelegen – even een kleine introductie.
Eva was een jonge vrouw vol dromen, net begonnen aan haar volwassen leven toen ze de diagnose longkanker leeg. Ondanks de keiharde realiteit van een ongeneeslijke ziekte koos Eva ervoor om te leven met open vizier en niet in stilte te lijden. Ze werd via haar Instagram-account een krachtige stem voor mensen met kanker, vooral jongeren.
Ja, dat maakte Eva extra bijzonder; haar keuze om haar verhaal zichtbaar te maken voor anderen. Met al haar pijn, kracht, liefde en bovenal humor. Ze werd landelijk bekend door haar deelname aan het tv-programma Over Mijn Lijk, waarin jonge mensen met een terminale ziekte hun laatste levensfase laten zien op een rauwe maar inspirerende manier.
Via dat programma raakte ze ook bevriend met radio-dj’s Mattie en Marieke van Qmusic. Hun warme band leidde tot meerdere interviews en momenten op de radio, waarin Eva haar verhaal deelde met een groot publiek. Ze raakte duizenden mensen met haar openheid en veerkracht. Eva groeide uit tot een stem van hoop en bewustzijn voor velen – iemand die, ondanks haar korte leven, een diepe indruk naliet.
En ze liet meer naar; haar boek Longeneeslijk. De boekpresentatie werd naar voren gehaald omdat ze ineens heel hard achteruit ging, maar hoe mooi is het dat zij haar ‘nalatenschap’ nog in haar eigen handen heeft gehad.
Een stem die binnenkomt
Ken je iemand als je diegene al enkele jaren op Instagram volgt? Nee, natuurlijk niet, die illusie heb ik ook niet. Maar wat ik mooi vond aan het boek is dat ik 100% Eva herkende zoals ik haar op Instagram leerde ‘kennen’.
In haar boek schrijft ze net zoals ik haar al kende; open, zonder filter, met een gezonde dosis zelfspot. Geen eindeloze medische opsommingen of zware beschouwingen, maar vooral haar zoektocht naar hoop en realiteit. De ene keer iets meer de een, de andere keer iets meer de ander.
In het boek komen ook haar naasten – haar man, zus, broer, ouders, vriendin en arts – aan het woord. Zo krijg je ook een inkijkje in het leven van de naasten van iemand met kanker. Mensen die vaak vergeten worden, maar Eva had daar naast haar eigen verdriet ook oog voor.
Waarom je dit boek moet lezen
Sinds ik weet dat ik ongeneeslijk ziek ben, voel ik me vrij. Dit is het. Ik doe alleen nog wat ik zelf wil en wat goed voelt en dat is lékker, jongen. Ik zet mezelf echt op één. (…) Ik was bang dat mensen dat egoïstisch zouden vinden, maar dat is het natuurlijk helemaal niet. De kanker is een vrijbrief om mezelf te mogen zijn met al mijn grenzen en behoeften. Uiteraard maak ik daar ook gebruik van. Gek eigenlijk, dat je een excuus als kanker nodig hebt om jezelf op één te zetten, terwijl dit heel normaal zou moeten zijn en juist hartstikke gezond is.
Eva Hermans-Kroot
Dit boek is niet alleen voor mensen die met kanker te maken hebben gehad. Het is voor iedereen die stil wil staan bij de waarde van tijd, liefde en veerkracht. Eva’s verhaal werkt ontwakend: het herinnert je eraan hoe vanzelfsprekend we het leven vaak nemen, en hoe kostbaar elk moment eigenlijk is.
Longeneeslijk is een boek dat je raakt, ontroert en niet loslaat. Eva Hermans-Kroot laat een nalatenschap achter die groter is dan het aantal pagina’s in haar boek. Ze geeft haar lezer niet alleen een inkijk in haar leven met kanker, maar ook een spiegel: wat doe jij met jouw tijd?
Dit artikel bevat affiliatelinks.
